 |
FAVV - ACTIVITEITENVERSLAG 2014 Federaal Agentschap voor de veiligheid van de voedselketen |
|
 |
|
| FR | NL |
|
|
| Ten dienste van |
Ten dienste van |
Internationale |
Inspecties | gezondheid, CVTI |
Monsternemingen en analyses |
Controles bij invoer |
Fraudebestrijding | Barometers |
Slachtingen Afdrukbare versie |  Laatst bijgewerkt op
10.08.2015Aantal slachthuizen :
Alle dieren moeten voor en na het slachten worden onderzocht tijdens de zogenaamde keuring. De bedoeling van deze keuring is vooral de bescherming van de volksgezondheid te waarborgen door vlees dat abnormaliteiten vertoont, besmet is met ziekteverwekkers of residuen van diergeneesmiddelen of contaminanten bevat, uit te sluiten voor menselijke consumptie. Voor een aantal ziekten worden specifieke onderzoeken verricht: karkassen van varkens en éénhoevigen worden onder zocht op de aanwezigheid van trichinen (rondwormen), runderkarkassen worden onderzocht op de aanwezigheid van cysticercen (larvale tussenstadia van lintwormen).
De keuring wordt meestal door een zelfstandige dierenarts met opdracht (DMO) uitgevoerd (officiële dierenarts). Naast de keuring zelf voert de officiële dierenarts ook inspecties uit op de voedselketeninformatie (VKI), het dierenwelzijn, het gespecificeerd risicomateriaal (maatregelen tegen de gekkekoeienziekte) en andere bijproducten, laboratoriumtests, de hygiënische werkwijze, de infrastructuur en de autocontrole.
De belangrijkste oorzaken van afkeuring :
Naast de werkzaamheden uitgevoerd door de DMO’s die permanent aanwezig zijn tijdens de slachtactiviteiten, worden er ook inspecties uitgevoerd door dierenartsen van het Agentschap.
Details per type activiteit
Maatregelen
Deze resultaten zijn vergelijkbaar met deze van 2013, behalve voor wat betreft de inspecties van de infrastructuur, inrichting en hygiëne in de slachthuizen van pluimvee en konijnen waar een duidelijke verbetering waarneembaar is (+9,9%). Noodslachtingen Met uitzondering van varkens, mogen gezonde dieren die een ongeval gehad hebben en daardoor om welzijnsredenen niet levend naar het slachthuis kunnen vervoerd worden, buiten het slachthuis geslacht worden (noodslachtingen) om nadien naar het slachthuis te worden gebracht voor de keuring. In 2014 werden noodslachtingen uitgevoerd op 2.687 runderen, 61 kalveren, 5 éénhoevigen en 1 schaap. Particuliere slachtingen Varkens, schapen en geiten mogen door een particulier thuis worden geslacht (het vlees is dan bestemd voor het gezin), behalve als het om een rituele slachting gaat. Omwille van het groot aantal slachtingen ter gelegenheid van het Offerfeest, zijn particuliere slachtingen buiten het slachthuis mogelijk in daartoe door het FAVV tijdelijk erkende slachtplaatsen. De thuisslachting van runderen en éénhoevigen (paarden, ezels, …) is verboden. Particuliere slachtingen kunnen ook in het slachthuis worden uitgevoerd. In 2014 werd een particuliere slachting in het slachthuis uitgevoerd voor 7.219 runderen, 1.392 schapen, 261 varkens, 84 kalveren, 22 geiten en 21 éénhoevigen. Slachten op de productieplaats Producenten van gevogelte of konijnen kunnen de toelating krijgen om kleine hoeveelheden eigen dieren te slachten op hun bedrijf. De verkoop van uitsluitend volledige karkassen mag slechts in kleine hoeveelheden gebeuren en aan de eindconsument, ofwel in de productieplaats ofwel op de lokale markt.
Slachten van gekweekt wild Loopvogels (struisvogels, nandoes, …) en gekweekte hoefdieren (everzwijnen, reeën, …) die niet kunnen worden vervoerd omwille van een risico voor de vervoerder of om welzijnsredenen, kunnen op de plaats van oorsprong in aangepaste lokalen worden geslacht waarbij het slachten onder hygiënische omstandigheden moet te gebeuren.
Offerfeest In 2014 vond het Islamitisch offerfeest plaats op 4 en 5 oktober. Overeenkomstig het koninklijk besluit van 11 februari 1988 betreffende sommige door een religieuze ritus voorgeschreven slachtingen, werden 72 slachtinrichtingen tijdelijk erkend; 26 erkende slachthuizen hebben ook deelgenomen. Het aantal geslachte dieren:
De voornaamste non-conformiteiten hadden betrekking op het dierenwelzijn tijdens het vervoer en het slachten, de afwezigheid van een slachtaangifte bij de gemeenten, het gebrek aan hygiëne in de tijdelijk erkende slachtinrichtingen, de identificatie van schapen en de niet toegestane ophaling van slachtafval. Er werden ook 18 gevallen van sluikslachtingen of illegale depots vastgesteld. De inbreuken gaven tot een twintigtal PV’s door de agenten van het FAVV. De politiediensten en de milieupolitie volgende bepaalde sluikslachtingen op. Wildbewerkingsinrichtingen In ieder jachtteam moet iemand aanwezig zijn die een opleiding inzake volksgezondheid en hygiëne gevolgd heeft (behalve als het wild bestemd is voor de persoonlijke consumptie van de jager). Alleen wild dat vergezeld is van een verklaring van een persoon die de opleiding gevolgd heeft, kan aan een erkende wildverwerkingsinrichting worden verkocht of in kleine hoeveelheden aan een particulier als eindverbruiker, met uitzondering van iedere andere eindverbruiker (restaurant, markt, slager, kantine,...). Voor elk everzwijn dat aan een eindverbruiker verkocht wordt, moet er systematisch op vraag van de persoon die een opleiding volgde een onderzoek op trichinen worden uitgevoerd en het resultaat ervan aan de consument moet worden meegedeeld. De met opdracht belaste dierenarts CDMO voert een gezondheidsonderzoek uit op het vrij wild in de wildbewerkingsinrichting. Dreigend of bevestigd bederf zijn de belangrijkste redenen voor afkeuring en dus uitsluiting uit de voedselketen. Vrij wild afgeleverd in de wildbewerkingsinrichtingen
Voor klein wild is een abnormale kleur of geur van het vlees veruit de meest vaak voorkomende reden voor inbeslagname bij de keuring, terwijl voor grof wild de officiële dierenarts meestal karkassen van de voedselketen moet uitsluiten door uitgebreide bezoedeling. |
|
